آیا سرخک کشنده‌تر از چیزی است که تصور می‌کنید؟
سرخک، بیماری عفونی واگیردار ناشی از ویروس پارامیکسو ویریده، می‌تواند به‌ویژه برای کودکان و افراد غیر واکسینه خطرناک و کشنده باشد. با وجود دستاوردهای واکسیناسیون، این بیماری هنوز در برخی مناطق جهان تهدیدی جدی محسوب می‌شود.
<
سرخک یک بیماری ویروسی است که عمدتاً در دوران کودکی شیوع پیدا می‌کند. این بیماری به شدت مسری بوده و می‌تواند عوارض جدی و خطرناکی به همراه داشته باشد. با اینکه واکسن این بیماری باعث کاهش چشمگیر موارد ابتلا شده است، همچنان افراد غیر واکسینه در بسیاری از نقاط جهان در برابر این بیماری آسیب‌پذیر هستند.
سرخک چیست و چگونه منتقل می‌شود؟
سرخک توسط ویروسی از خانواده پارامیکسوویروس ایجاد می‌شود. این ویروس از طریق قطرات تنفسی که هنگام عطسه یا سرفه فرد مبتلا در هوا پخش می‌شود، منتقل می‌گردد. همچنین، تماس با سطوح آلوده نیز می‌تواند فرد را آلوده کند. علائم اولیه این بیماری شامل تب، سرفه، آبریزش بینی و بثورات پوستی هستند که معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز بعد از مواجهه ظاهر می‌شوند.
در گذشته تصور می‌شد که سرخک فقط یک بیماری ساده است، اما امروزه مشخص شده که می‌تواند تهدیدی جدی برای سلامت باشد. به همین دلیل واکسن این بیماری به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ضروری شناخته می‌شود.
نشانه‌های بیماری سرخک
علائم ابتدایی سرخک شامل تب ملایم، سرفه خشک، گلودرد و قرمزی چشم‌ها است. پس از چند روز، بثورات قرمز رنگی که به تدریج روی بدن پخش می‌شوند ظاهر می‌شوند. این بثورات معمولاً از صورت شروع شده و سپس به سایر بخش‌های بدن گسترش می‌یابند. بعضی از افراد ممکن است این بثورات را با آبله مرغان اشتباه بگیرند، اما سرخک ویژگی‌های خاص خودش را دارد.
<
روش‌های تشخیص بیماری
تشخیص سرخک اغلب بر اساس مشاهدات بالینی صورت می‌گیرد. یکی از نشانه‌های خاص این بیماری وجود لکه‌های سفید رنگ کوچک در داخل دهان است که به “لکه‌های کوپلیک” معروف است. اگر علائم مشخص نباشند، پزشک ممکن است آزمایش خون یا نمونه‌برداری از گلو را برای تأیید بیماری انجام دهد.
دلایل شیوع و ابتلا به سرخک
ویروس سرخک از طریق تماس مستقیم با ترشحات فرد مبتلا یا استنشاق هوای آلوده منتقل می‌شود. همچنین، ویروس می‌تواند تا چند ساعت روی اجسام مختلف باقی بماند و از این طریق افراد دیگر را مبتلا کند. به همین دلیل، قدرت انتقال این بیماری بسیار بالاست و رعایت بهداشت و دوری از افراد آلوده اهمیت ویژه‌ای دارد.
پیامدهای خطرناک سرخک
سرخک ممکن است به عوارضی منجر شود که برخی از آن‌ها می‌توانند کشنده باشند. در ادامه، به برخی از این عوارض اشاره می‌کنیم:
عفونت گوش
یکی از عوارض شایع سرخک عفونت گوش است که به دلیل عفونت باکتریایی ثانویه رخ می‌دهد. این عارضه ممکن است منجر به مشکلات شنوایی شود و باید به موقع درمان شود تا از آسیب دائمی پیشگیری شود.
التهاب مجاری تنفسی
التهاب حنجره یا برونشیت از دیگر عوارضی است که می‌تواند با سرفه‌های شدید و مشکلات تنفسی همراه باشد. این وضعیت در بعضی موارد به درمان پیشرفته نیاز دارد.
پنومونی
پنومونی یا عفونت ریه یک عارضه جدی دیگر است که می‌تواند خطرناک باشد. افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض این عارضه قرار دارند و ممکن است نیاز به بستری شدن پیدا کنند.
<
اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با سرخک
ایمن‌سازی از طریق واکسیناسیون مؤثرترین راه برای پیشگیری از سرخک است.
نقش کلیدی واکسن
واکسیناسیون می‌تواند جلوی شیوع سرخک را بگیرد و از بروز عوارض جدی آن جلوگیری کند. واکسن معمولاً به صورت ترکیبی با واکسن‌های دیگر تزریق می‌شود و تأثیر طولانی مدتی دارد.
برنامه واکسیناسیون کودکان
کودکان باید اولین دوز واکسن را در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی دریافت کنند و دوز دوم در سنین ۴ تا ۶ سالگی تزریق شود. این زمان‌بندی برای ایجاد حداکثر ایمنی بسیار مهم است.
<
راه‌های جلوگیری از گسترش بیماری
علاوه بر واکسیناسیون، رعایت اصول بهداشتی نظیر شستن مکرر دست‌ها، اجتناب از تماس نزدیک با افراد آلوده و جلوگیری از لمس چهره می‌تواند تأثیر زیادی در کاهش خطر ابتلا داشته باشد.
نتیجه‌گیری
سرخک یک بیماری مسری و جدی است که می‌تواند عواقب خطرناکی داشته باشد. با این حال، واکسیناسیون و اقدامات بهداشتی می‌توانند به‌طور مؤثری از شیوع آن جلوگیری کنند. با توجه به اهمیت موضوع، خانواده‌ها باید نسبت به دریافت واکسن کودکان خود حساسیت نشان دهند و از شیوع این بیماری موقوفه‌ای در جامعه جلوگیری کنند.
