رازهای ناگفته زندگی جورجیو آرمانی: از ثروت شگفتانگیز تا دلیل واقعی درگذشت او!

جورجیو آرمانی، طراح مشهور مد ایتالیایی و بنیانگذار برند لوکس “جورجیو آرمانی”، با خلق آثاری ماندگار در دنیای فشن نام خود را جاودانه کرد. وی سپتامبر ۲۰۲۵ در سن ۹۱ سالگی چشم از جهان فروبست.
زندگینامه جورجیو آرمانی
جورجیو آرمانی در تاریخ یازدهم ژوئیه ۱۹۳۴ (برابر با بیستم تیر ۱۳۱۳) در شهر پیاتسنزا ایتالیا و در خانوادهای با وضعیت مالی متوسط متولد شد. پدرش که یک حسابدار بود، و مادرش ماریا رایموندی نام داشت. او دارای یک برادر بزرگتر به نام سرجیو و خواهری کوچکتر به نام روزانا بود. آرمانی در جوانی علاقه زیادی به مطالعات پزشکی داشت و در سال ۱۹۵۳ وارد دانشکده پزشکی دانشگاه میلان شد. با این حال، پس از سه سال تحصیل، دانشگاه را رها کرد و به خدمت سربازی رفت.
سال ۱۹۷۵ نقطه عطفی در زندگی جورجیو بود، زیرا در این سال به همراه شریک کاریاش، سرجیو گالئوتی، برند معروف ارمانی را در شهر میلان پایهگذاری کرد.
زندگی خصوصی و خانواده
جورجیو آرمانی همواره تلاش کرد تا زندگی شخصی خود را از رسانهها دور نگه دارد. در نتیجه، اطلاعات زیادی درباره همسر یا فرزندان او در دسترس نیست. به نوعی زندگی خصوصی او یکی از بخشهای ناشناخته زندگی این طراح مد بزرگ است.
علاقههای خاص جورجیو آرمانی
علاقه شدید به عکاسی و سینما از جمله ویژگیهای بارز آرمانی بود. او در دوران جوانی حتی تمایل به تجربه بازیگری نیز داشت. به گفته نزدیکانش، او زمان زیادی را در قایق تفریحی شخصی خود سپری میکرد و به دریانوردی عشق میورزید.
ثروت قابل توجه و فعالیتهای انساندوستانه
جورجیو آرمانی در سال ۲۰۰۲ به عنوان سفیر حسن نیت سازمان ملل انتخاب شد و در زمینه کمک به پناهندگان فعالیتهای چشمگیری داشت. گفته میشود ثروت او در زمان فوتش به حدود ۱۲٫۱ میلیارد دلار میرسید. او که وارث مستقیمی نداشت، برند لوکس ارمانی را به عنوان میراث ماندگار خود برجای گذاشت.
سبک طراحی خاص آرمانی
آرمانی در دنیای مد، سبکی متمایز و خلاقانه داشت. او در طراحی پوشاک، تأکید زیادی بر راحتی و ظرافت داشت و لباسهای مینیمالیستی او همواره ترکیبی از زیباییشناسی اصیل ایتالیایی و هنر مدرن بودند. کت و شلوارهایی که او طراحی میکرد، نمادی از استایل شیک و ساده بودند.
پایان زندگی جورجیو آرمانی
در تاریخ چهارم سپتامبر ۲۰۲۵ (مصادف با ۱۳ شهریور ۱۴۰۴)، این طراح بزرگ مد در سن ۹۱ سالگی بر اثر کهولت سن و در خانهاش درگذشت. گفته میشود وضعیت جسمی او در ماههای پایانی زندگی بسیار ضعیف شده بود و برای نخستین بار، از حضور در یکی از نمایشهای هفته مد میلان در ژوئن همان سال خودداری کرده بود.