چگونه با اختلاف‌نظر در خانواده سازگار شویم؟
اختلاف‌نظر در مسائل حساس خانواده می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، به‌ویژه زمانی که پای موضوعاتی مانند سیاست، مذهب یا تربیت فرزندان در میان است؛ اما با یادگیری مهارت‌های سازگاری و برخورد صحیح، می‌توان روابط سالم‌تری ایجاد کرد.
معمولا زمانی که در میان اعضای یک خانواده اختلاف‌نظر پیش می‌آید، بسیاری از افراد ممکن است دچار سردرگمی شوند و ندانند چگونه باید با این شرایط روبه‌رو شوند. بحث‌هایی که بر سر موضوعات خاصی نظیر سیاست، مذهب، جنگ یا حتی تربیت فرزندان شکل می‌گیرد، می‌تواند برای روابط خانوادگی چالش‌برانگیز باشد. کنارآمدن با این اختلاف‌ها وقتی با کسانی که نزدیک به ما هستند رخ می‌دهد، پیچیده‌تر به نظر می‌رسد.
این مساله ممکن است شما را به این فکر بیندازد که چرا باورهای مخالف شکل گرفته و آیا می‌توان طرز فکر دیگران را تغییر داد. اگرچه این نوع اختلافات پیچیده هستند، ولی با داشتن یک رویکرد صحیح می‌توان به کاهش تنش کمک کرد.
روش‌هایی برای کنارآمدن با اختلاف‌نظرهای خانوادگی
۱- ایجاد یک ارتباط سازنده:
اگر می‌خواهید با فردی که نظر متفاوتی دارد ارتباط برقرار کنید، نیاز است مهربانانه و با ملایمت به موضوع نزدیک شوید. فراموش نکنید که آغاز گفت‌وگو باید از موضعی باز و دوستانه صورت گیرد. مثلا استفاده از عبارتی مانند: «می‌دانم که در این موضوع اختلاف‌نظر داریم، اما می‌خواهم نظر شما را بدانم»، می‌تواند فضایی مثبت ایجاد کند. در مقابل، جملات تهاجمی مانند: «چطور ممکن است چنین طرز فکری داشته باشی؟!» تنها باعث ایجاد تنش خواهند شد. نشان دادن آمادگی برای شنیدن باعث می‌شود طرف مقابل نیز دچار حالت تدافعی نشود.
۲- گفت‌وگو را به نرمی و آهسته شروع کنید:
مانند زمانی که پیش از شیرجه‌زدن در آب، ابتدا دمای آب را بررسی می‌کنید، هنگام شروع بحث با یک عضو خانواده هم باید ابتدا فضا را سنجید. با بیان چند جمله‌ی ساده و محترمانه می‌توان جو را ارزیابی کرد. اگر حس کردید فضا همچنان پرتنش است، بهتر است بحث را متوقف کرده و زمان دیگری آن را ادامه دهید. هدف این نیست که برد یا باخت داشته باشید بلکه آغاز یک ارتباط منطقی است.
۳- اجازه دهید مسیر گفت‌وگو طبیعی باشد:
در گفت‌وگوهایی که هدف تنها تغییر عقیده یا محکوم‌کردن طرف مقابل باشد، احتمال رسیدن به نتیجه‌ای مثبت بسیار کم خواهد بود. برای موفقیت، باید به گفت‌وگو اجازه دهید جریان طبیعی داشته باشد. از قطع‌کردن صحبت طرف مقابل یا مجادله خودداری کنید و او را تشویق کنید نظراتش را بگوید. پرسیدن سوالاتی مانند: «آیا می‌توانم نظر دیگری ارائه دهم؟» یا «من اطلاعات دیگری درباره این موضوع دارم، مایلی آن‌ها را بشنوی؟»، کمک زیادی به روند صحبت خواهد کرد.
گفت‌وگو زمانی موفق خواهد بود که به ایجاد درک مشترک منجر شود، حتی اگر نظرات همچنان متفاوت باقی بمانند.
<
۴- اختلافات را به شکلی تدریجی مطرح کنید:
یکی از اشتباهات رایج این است که افراد می‌خواهند تمامی اختلافات مهم را یک‌باره مطرح کرده و نظر خود را تحمیل کنند. در حالی که موفقیت عمدتا در مراحل کوچک و گفت‌وگوهای تدریجی نهفته است. بجای برهم‌زدن محیط با تهدید و ارعاب، بهتر است ابتدا موضوعات کوچکتر را مطرح کنید. این روش، طرف مقابل را کنجکاو کرده و فضای گفت‌وگو را بازتر می‌کند.
موافقت در مسائل کوچک می‌تواند به ایجاد یک ارتباط مثبت کمک کند، حتی اگر موضوعات بزرگ‌تر همچنان حل نشده باقی بمانند.
۵- مدیریت اختلاف‌نظر با رویکردی مشابه مراقبت از خود:
اختلاف‌نظر، مانند یک احساس ناخوشایند مثل سوء‌هاضمه است که باید به آرامی مدیریت شود. همان‌طور که برای تسکین معده خود از غذاهای سبک یا دارو استفاده می‌کنید، در اختلافات هم باید کمی از شدت و فشار کم کنید و در وضعیتی قرار بگیرید که آرامش برقرار شود. گاهی تغییر شرایط سریع ممکن نیست و باید نپذیرفتن اختلافات را به چشم بخشی طبیعی از روابط دید. برای دستیابی به آرامش، لازم است احساسات خود و دیگران را درک کرده و مسیر شفقت و صبوری را پیش بگیرید.
۶- مراقبت از رابطه، حتی در شرایط اختلاف:
اگر باور داشته باشید که رابطه از همه اختلافات مهم‌تر است، تلاش خواهید کرد تا پل‌های ارتباطی را حفظ کنید. ما می‌توانیم کسی را دوست داشته باشیم، حتی اگر نظرات او کاملا مخالف با ما باشد. با حفظ این تعامل، به جای تاکید بر تغییر نظر، به طرف مقابل احترام بیشتری خواهیم گذاشت.
یکی از راه‌های سازگاری، تمرکز بر نقاط مشترک است. هدف در چنین روابطی، صرفا پذیرفتن اختلاف‌ها است و نه رسیدن به توافق کامل. وقتی رابطه در اولویت باشد، اختلاف‌نظرها به مرور رنگ خواهند باخت و فضای احترام متقابل شکل خواهد گرفت.
نویسنده: ساندرا وارتسک
ترجمه: سولماز فروتن
