۱۰ فیلمی که فکر می‌کنید ساخته کوئنتین تارانتینو است!

برخی فیلم‌ها به‌گونه‌ای ساخته شده‌اند که مخاطب را بر سر جای خود میخکوب می‌کنند. نه به‌خاطر صحنه‌های اکشن یا ترس‌های ناگهانی، بلکه به‌دلیل دیالوگ‌های قوی، شخصیت‌های جذاب و خشونتی که گویی برای شگفت‌زده کردن تماشاگر طراحی شده است. این موارد ما را یاد سبک خاص و منحصر بفرد کوئنتین تارانتینو می‌اندازند؛ کارگردانی که اثر او بلافاصله شناخته می‌شود، حتی اگر فیلمی را که ساخته نشده باشد نیز حس مشابهی داشته باشد.

۸ ویژگی جالب آثار کوئنتین تارانتینو که در تمامی فیلم‌هایش مشاهده می‌شود

۱۰ فیلم که انگار تارانتینویی ساخته شده‌اند

۱. Seven Psychopaths (2012)

nbsp;

Seven Psychopaths (۲۰۱۲)

مارتین، فیلمنامه‌نویسی که به دنبال تکمیل فیلمنامه‌ای درباره هفت روانی است، با چالش‌هایی در خلق شخصیت‌های داستانش مواجه می‌شود. دوست او بیلی، بازیگری غیرقابل پیش‌بینی که به دزدیدن سگ‌ها مشغول است، تصمیم می‌گیرد به او کمک کند، اما ماجرا به‌زودی به درگیری و هرج‌ومرج ختم می‌شود.

این فیلم خصوصیات زیادی از سبک سینمایی تارانتینو به همراه دارد؛ از داستان‌گویی غیرخطی گرفته تا شخصیت‌های پیچیده و دیالوگ‌های منحصر به‌فرد. بازی کریستوفر واکن، سام راکول و وودی هارلسون در این اثر، داستان را جذاب و هوشمندانه پیش می‌برد.

nbsp;

Snatch (۲۰۰۰)

این فیلم در دنیای جنایت‌کاران زیرزمینی لندن جریان دارد و دو داستان موازی را دنبال می‌کند که به‌طور فوق‌العاده به یکدیگر متصل می‌شوند. در حالی که یکی از داستان‌ها به تلاش دو پروموتر بوکس برای رسیدن به موفقیت می‌پردازد، داستان دیگر درباره دزدیده شدن الماسی بزرگ و حوادث پس از آن است.

کارگردانی گای ریچی در این اثر به گونه‌ای است که حس و حال احساسی فیلم‌های تارانتینو را تداعی می‌کند. قاپ‌زنی، با تدوین سریع و دیالوگ‌های خاص، مخاطب را در طول فیلم هیجان‌زده نگه می‌دارد.

nbsp;

Go (۱۹۹۹)

فیلم برو در یک شب پر ماجرا در لس‌آنجلس روایت می‌شود و سه داستان به‌هم‌پیوسته را دنبال می‌کند. این داستان‌ها که شخصیت‌های مختلف و روایت‌های متفاوتی را در بر می‌گیرد، با طنز، خشونت و دیالوگ‌های پرانرژی همراه هستند.

ساختار روایت این فیلم به سبک خاص تارانتینو اشاره دارد و شخصیت‌های آن با صراحت و جذابیت خاص، شما را تا پایان فیلم همراهی می‌کنند.

nbsp;

Why Don’t You Just Die! (۲۰۱۸)

این فیلم از لحظه‌ای آغاز می‌شود که ماتوی، با چکشی در دست، بیرون یک آپارتمان ایستاده است. اما آنچه به‌عنوان یک انتقام ساده آغاز می‌شود به یک آشفتگی خونین و پر هیجان تبدیل می‌شود.

این اثر هنری با استفاده از قاب‌بندی‌های جسورانه و روایت‌های پیچیده، شما را به یاد خشونت جذاب فیلم‌های تارانتینو می‌اندازد.