مرگ تلخ ژاکلین دختر ویگن؛ تسلیم شدن در برابر سرطان در ۷۳ سالگی!
ژاکلین دردریان، شاعر، آهنگساز و فرزند ویگن «سلطان جاز ایران»، در ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ پس از سال‌ها مبارزه با سرطان، در ۷۳ سالگی درگذشت. این هنرمند ارمنی‌تبار با آثار ارزشمند خود در عرصه موسیقی و ادبیات، خاطره‌ای ماندگار در دل دوستداران هنر به جای گذاشت.
ژاکلین دِردِریان، یکی از چهره‌های برجسته موسیقی و ادب، که در زمینه‌های شعر، ترانه‌سرایی، آهنگ‌سازی و خوانندگی فعالیت می‌کرد، در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ در اثر بیماری سرطان در سن ۷۳ سالگی درگذشت. این هنرمند ارمنی‌تبار، فرزند خواننده معروف ویگن بود.
نگاهی به زندگی ژاکلین
ژاکلین دِردِریان در تاریخ ۲۸ آذر سال ۱۳۳۱ در تهران چشم به جهان گشود. او فرزند ویگن، خواننده سرشناس و ملقب به «سلطان جاز ایران»، از همسر اولش اُلگا بود. ژاکلین دارای یک خواهر دوقلو به نام آیلین بود که در دنیای بازیگری و اجرا شناخته شده بود. آیلین، زمانی همسر فرزان دلجو، بازیگر نامدار دوران قبل از انقلاب، بود. خانواده آن‌ها همچنین شامل خواهر دیگری به نام کاترین می‌شد.
ورود به عرصه موسیقی
ژاکلین فعالیت هنری خود را در زمینه ترانه‌سرایی و آهنگ‌سازی در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ خورشیدی آغاز کرد. او با پشتکار و خلاقیت خود توانست به یکی از نام‌های برجسته پشت صحنه موسیقی پاپ ایران تبدیل شود. در تفاوت با بسیاری از هم‌دوره‌هایش، فقط به سرودن ترانه‌ها بسنده نکرد و با طراحی ملودی‌های خاص برای آثارش سبک خاص خود را پایه‌گذاری کرد.
آثار به‌یادماندنی و همکاری‌ها
یکی از آثار برجسته او، ترانه «پرنده» بود که برای گوگوش، یکی از خوانندگان مشهور ایرانی، ساخته شد و به یکی از ماندگارترین قطعات موسیقی پاپ تبدیل گردید. ژاکلین به واسطه مشارکت در موسیقی ایران، به عنوان یکی از تنها آهنگسازان زن مطرح تاریخ شناخته شد.
او در طول دوران فعالیتش با خوانندگان برجسته‌ای از جمله شهره، مهستی، معین، ستار، لیلا فروهر، ابی، اندی، مارتیک، سیاوش قمیشی، شکیلا، نوش‌آفرین و بسیاری دیگر همکاری داشت. البته برجسته‌ترین همکاری او با شهره صولتی بود؛ بیشتر آثار مشهور شهره مانند «قصه‌گو»، «عطر»، «سفر» و «هوس» نتیجه قلم و خلاقیت ژاکلین بودند.
ژاکلین علاوه بر خلق آثار برای دیگر هنرمندان، آلبوم‌هایی نیز منتشر کرد. برخی از آلبوم‌های او شامل «آشتی»، «اشک پنهونی»، «برای تو»، «خاطره من»، «مافیا»، «شازده پسر»، «شکوفه‌های ایران»، «تکرارنشدنی»، «بوسه» و «غصه جنگ» می‌باشد.
پایان زندگی
ژاکلین در سال‌های آخر عمر خود با سرطان مبارزه کرد. با وجود تلاش و ایستادگی‌اش در برابر این بیماری، او در نهایت در تاریخ ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ برای همیشه چشم بر جهان بست و جامعه هنری ایران یکی از چهره‌های برجسته خود را از دست داد.
